Efrain Gonzalez was hier al eerder maar na het beluisteren van
beide platen slaat de twijfel toe. Is dit wel dezelfde Efrain Gonzalez ?
Zoveel zullen er niet met deze aparte naam rondlopen maar de sound
is zo anders op dit album dan op het vorige.. Hoe dan ook, hier is de
Cubaanse tres het instrument van zijn keuze en hij brengt er een scala
aan stijlen mee, het beluisteren meer dan waard..

Efrain Gonzalez was here before. However, after hearing both albums
one doubts if this is the same Efrain Gonzalez. There can’t be that many
guys with the same name, would you think ? The sound of this album is
so different from the previous.. One way or the other, on this record
Efrain plays the Cuban tres and brings us a choice of styles,
at least worth a couple of spins..

titels

01 – Desolacion
02 – Que buenas son las costeñas
03 – La cumbia cafetera
04 – Las hermanitas
05 – la figura del sapo
06 – La orgullosa
07 – Mi guajira colombiana
08 – Y no volvere
09 – Hombre negro
10 – Te necesito
11 – Oye caraqueña

Om te beginnen, het spijt me zo voor degenen die slechts één
soort muziek kunnen waarderen. Variatie is alles in het leven
en verandering is wat ons op gang houdt, het is onvermijdelijk.

To start with, I’m so sorry for those who fancy one kind of music
only, for variety is the spice of life and change is everything
to keep us alive. It is inevitable.

Ik heb deze band altijd zeer serieus genomen, zoveel geweldige
artiesten speelden erin. Lisandro meza, Calixto Ochoa, Tony Zuñiga,
Eliseo Herrera, César Castro om er maar een paar te noemen. En dan
komt er zo’n nummer langs met Donald Duck stemmetjes, da’s even
schakelen maar toch, tja, de rest is gewoon weer fantastisch. Het blijft
een wereldband dus zullen we ze die grap maar vergeven. Luister zelf
maar, los Corraleros de majagual kunnen toch niet stuk..

I always took this band very serious, so many great artists played in it.
Lisandro meza, Calixto Ochoa, Tony Zuñiga, Eliseo Herrera, César Castro,
just to name a few. And then they appear with such a strange song with
Donald Duck voices in it. That was a moment of doubt, but then, what to
say, the rest of the album is just as fantastic as before so I guess we’ll
excuse them for making a joke. They remain a group of world class.
Listen yourself, los Corraleros de majagual are still marvelous..

titels ;

01 – Pompo del pilon
02 – El garrapatero
03 – Tengo tengo
04 – Los tres indiecitos
05 – Nuevo tumbao
06 – marta lucia
07 – La gallina
08 – Cerro verde
09 – Limpiando hebilla
10 – Que regreses ya
11 – El coplero
12 – Pajarillo montañero